Kur fillova me këtë iniciativë, që në themel kishte synimin për të prezantuar veshjet tradicionale të grave nga rajoni i Medvegjës, përballja me skeptikët ishte e pashmangshme. Disa kritikuan madhështinë e prezantimit dhe theksin e veçantë që i jepej detajeve të veshjes, duke e konsideruar të tepruar për kontekstin lokal. Megjithatë, koha ka dëshmuar se kjo qasje nuk ishte vetëm e justifikuar, por edhe vizionare. Sot, ajo që filloi si një prezantim modest është bërë pjesë e trashëgimisë kulturore dhe një element i njohur dhe i kërkuar në shumë familje shqiptare. Manifestimet kulturore dhe aktivitetet e tjera që promovojnë këtë trashëgimi tregojnë se prezantimi nuk ka më nevojë për mbrojtje apo sqarim të veçantë; vlerësimi dhe njohja e tij janë bërë të dukshme në mënyrë autonome.
Kjo arritje ishte gjithashtu arsyeja pse vendosa të botoja dy katalogë me veshje dhe studime të detajuara, duke dokumentuar dhe analizuar më tej elementët e trashëgimisë kulturore. Publikimet e tilla jo vetëm që ruajnë njohuritë tradicionale për brezat e ardhshëm, por gjithashtu ofrojnë një bazë të qëndrueshme për hulumtime dhe studime akademike të mëtejshme mbi kulturën materiale dhe identitetin lokal.
Ky evolucion demonstron rëndësinë e rolit të individit në ruajtjen dhe promovimin e kulturës, si dhe treguesit se kritikat fillestare shpesh lidhen me një mungesë vizioni për potencialin e një iniciative. Për më tepër, kjo përvojë thekson se elementët e trashëgimisë kulturore, kur prezantohen me rigorozitet dhe pasion, mund të tejkalojnë skepticizmin dhe të integrohen në identitetin kolektiv të komunitetit.
Punim i shkruar nga shkrimtari i shumë veprave të botuara, opinionist dhe autor i dy katalogëve mbi veshjen tradicionale të Medvegjës, është edhe autor i librave “Shqiptarët e Medvegjës nëpër shekuj” – vëllimi 1 dhe 2, Rrahman Hyseni
